আমাৰ কিমান পুনৰ্জন্ম হৈছে জানেনে?

বহু ধৰ্মীয় সূত্ৰই বিশ্বাস কৰে যে আমাৰ এটাও জীৱন নাই। অৰ্থাৎ আমি আমাৰ আত্মাক অধিক আৰু অধিক বিকশিত কৰিবলৈ পৃথিৱীৰ মাজেৰে কেইবাবাৰো পাৰ হৈ যাওঁ। কিন্তু কাৰণ, আমাৰ কিমান পুনৰ্জন্ম ?

এই বিমানত আমাৰ আবিৰ্ভাৱ কেইবাটাও কাৰণত। কেৱল বিকশিত হ’ব বিচৰাৰ বাবেই হওক, প্ৰত্যাহ্বান গ্ৰহণ কৰিব বিচৰাৰ বাবেই হওক বা অতীতৰ জীৱনৰ প্ৰেম বিচাৰি পোৱাৰ বাবেই হওক। কথাটো হ’ল আমাৰ কিবা এটাৰ অভাৱৰ বাবেই পুনৰ্জন্ম ঘটে।

গতিকে, সীমিত সংখ্যক পুনৰ্জন্ম আছেনে? অধিক জানিবলৈ আমাক অনুসৰণ কৰি থাকিব।

আমাৰ দোষবোৰ শুধৰাবলৈ আমাৰ কিমান পুনৰ্জন্ম আছে?

আপুনি কেতিয়াবা ভাবিছেনে যে আপুনি কিমান অতীত জীৱন পাৰ কৰিছে বা আপুনি আপোনাৰ আত্মাৰ সঙ্গীক বিচাৰি পাইছে নেকি? (যিটো যমজ শিখাৰ পৰা পৃথক) )? আমাৰ অতীতত বিয়পি পৰা কৌতুহলবোৰ বহুত আৰু যেন, আপাত দৃষ্টিত, দুৰ্গম। আমি স্পষ্ট কথাটো হ’ল কাৰণ আৰু ফলৰ নিয়ম, যিয়ে এই পুনৰ্জন্মৰ চক্ৰটো ভাঙি আমাৰ প্ৰত্যাৱৰ্তন পুনৰ ঘটাব পাৰে।

আমাৰ কিমান পুনৰ্জন্ম হৈছে তাৰ সঠিক সংখ্যাত উপনীত হ’বলৈ হ’লে প্ৰথমে সৰ্বাধিক গুৰুত্ব দিয়াটো প্ৰয়োজনীয় সাধাৰণ ধৰণৰ পুনৰ্জন্ম। বৰ্তমান ভূতবাদী মতবাদে বিশ্বাস কৰে যে আমি থাকিব পাৰোঅন্ততঃ চাৰিটা মূল, যিবোৰ হ'ল মিছন, পৰীক্ষা, প্ৰায়শ্চিত্ত আৰু কৰ্ম। আহক আমি বুজি পাওঁ প্ৰতিটো কি?

মিছন

এই ধৰণৰ পুনৰ্জন্ম অধিক বিকশিত আত্মাৰ বাবে অৰ্থাৎ যি সময়ছোৱাত তেওঁলোক বস্তুগত সমতলত আছিল আৰু যি সময়ছোৱাত মূল্যৱান পাঠ শিকিছিল

যেতিয়া পুনৰ্জন্ম মিছন ধৰণৰ হয়, এই আত্মাই এজন বা ততোধিক লোকক কিছুমান পৰিস্থিতিৰ মাজেৰে পাৰ হ'বলৈ সহায় কৰাৰ বাবে দায়বদ্ধ। বহুত অধ্যৱসায় আৰু ধৈৰ্য্যৰ প্ৰয়োজন হোৱা এই পৰিস্থিতিবোৰে সেই ব্যক্তি বা গোটটোক উচ্চ পৰ্যায়ত উপনীত হোৱাত সহায় কৰে।

পৰীক্ষা

শব্দটোৱে সকলো কয়: আপুনি কিবা এটা প্ৰমাণ কৰিব লাগিব। এইদৰে পৰীক্ষাৰ পতাকাৰ সৈতে পুনৰ্জন্ম লোৱা আত্মাই দেখুৱাব লাগিব যে ই ইয়াৰ শেষৰ অংশবোৰত শিকিছে আৰু বিকশিত হৈছে।

এইদৰে ই যিখিনি আত্মসাৎ কৰি আভ্যন্তৰীণ কৰি লৈছে, সেই সকলোবোৰ পৰীক্ষাত অৱতীৰ্ণ হ’ব এই ক্ষেত্ৰত বস্তুগত জগতখনৰ মাজেৰে পাৰ হৈ গৈছে।

সম্ভৱতঃ যিজন পুনৰ্জন্মগ্ৰহণকাৰী ব্যক্তিয়ে কিবা এটা প্ৰমাণ কৰিব লাগিব, তেওঁৰ লগত এনেকুৱা কোনোবা থাকে যাৰ মিছন হৈছে সহায় কৰা। এই সকলোবোৰ বিৱৰ্তন আৰু আধ্যাত্মিক বৃদ্ধিৰ স্বাৰ্থত।

প্ৰায়শ্চিত্ত

যিজনে কিবা এটাৰ প্ৰায়শ্চিত্তৰ প্ৰয়োজন হোৱাৰ বাবে ভৌতিক বিমানলৈ উভতি যায়, তাৰ অৰ্থ হ’ল শেষৰ অংশটোত কিবা এটা অতি ভুল হৈছিল। অৰ্থাৎ তেওঁ হয়তো পূৰ্বতে আহৰণ কৰা জ্ঞান প্ৰয়োগ কৰা নাছিল বা তাতোকৈ বেয়া কথাটো হ’ল তেওঁ ভুলকৈ প্ৰয়োগ কৰিছিল।

জ্ঞানক আওকাণ কৰা বা ভুলকৈ প্ৰয়োগ কৰাৰ পৰিণতি ডাঙৰ হ’ব পাৰে আৰু...বহু বহু প্ৰজন্মৰ বাবে প্ৰতিধ্বনিত হয়। গতিকে এই আত্মাৰ প্ৰত্যাৱৰ্তন হ’ল কৰা ভুলৰ প্ৰায়শ্চিত্ত কৰা আৰু জ্ঞান-প্ৰাপ্তি বিচৰা।

কৰ্ম

কৰ্ম বা কৰ্মক প্ৰায়শ্চিত্তৰ পুনৰ্জন্ম প্ৰক্ৰিয়াৰ সৈতে সহজেই বিভ্ৰান্ত কৰিব পাৰি। কিন্তু যেতিয়া কাফফাৰা হয় তেতিয়া ইয়াৰ কাৰণ হ’ল শিকি অহা কিবা এটা ভুল ধৰণে প্ৰয়োগ কৰা হৈছিল।

এতিয়া কৰ্মত কথাটো বেলেগ। ইয়াত আন জীৱনত কৰা কাৰ্য্যৰ পৰিণতি উল্লেখ কৰা হৈছে যিবোৰ ভাৰসাম্যলৈ ঘূৰি আহিবলৈ শুধৰণি কৰিব লাগিব। ইয়াৰ উপৰিও মাধ্যাকৰ্ষণৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি এই জঞ্জালটো শুধৰাবলৈ এটাতকৈ অধিক অৱতাৰৰ প্ৰয়োজন হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে।

আমি বন্ধু, প্ৰেমিক আৰু পৰিয়ালক কিমান পুনৰ্জন্ম বিচাৰিব লাগিব?

স্পিৰিষ্ট মতবাদ অনুসৰি আমি সকলোৱে ভাই-ভনী। গতিকে আমি সকলোৱে আধ্যাত্মিক স্তৰত ইজনে সিজনক চিনি পাওঁ আৰু, যেতিয়া আমি পাৰ্থিৱ বিমানলৈ উভতি যাওঁ, তেতিয়া আমি ইতিমধ্যে কোনোবা নহয় কোনোবা ধৰণে ইজনে সিজনক চিনি পাওঁ।

কিন্তু যিসকল আমাৰ আটাইতকৈ ওচৰৰ, যেনে আত্মীয়, বন্ধু আৰু প্ৰেমিক-প্ৰেমিকাসকলে পুনৰ্জন্মত অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ “উভতি অহা”ৰ প্ৰৱণতা থাকে। এইটো কেৱল তেতিয়াহে সলনি হয় যেতিয়া আত্মাই বিকশিত হয় আৰু আন এটা মিছন লাভ কৰে।

আপুনি অলপ বেছি বুজিবলৈ হ’লে আত্মাবাদী দৃষ্টিভংগীত শিশুৰ সম্পৰ্কৰ বিষয়ে উল্লেখ কৰা যাওক, যিটোৰ বিষয়ে ইকুইলিব্ৰিঅ’ৰ পৰা অহা আমাৰ সংগীসকলে কৈছিল। পিতৃ-মাতৃ আৰু সন্তানৰ মাজত ঘনিষ্ঠ সম্পৰ্ক আছে, অতি ঘনিষ্ঠ যে দুয়োৰে বিৱৰ্তনৰ বাবে ইজনে সিজনৰ প্ৰয়োজন।

অৰ্থাৎ পিতৃ বা মাতৃৰ ভূমিকাত যিয়েই নাহে তেওঁৰ পুনৰ্জন্মৰ দৰে মিছন থকাৰ সম্ভাৱনা আছে,কিন্তু এইটো কোনো নিয়ম নহয়। গতিকে যিজন পুত্ৰ হিচাপে আহে, তেওঁ হয় মিছন, প্ৰায়শ্চিত্ত, কৰ্ম বা পৰীক্ষা হিচাপে পুনৰ্জন্ম ল’ব পাৰে।

কিন্তু এই পৰিয়ালৰ কেন্দ্ৰবিন্দুটো অতীত জীৱনৰ সৈতে একে নেকি মই কেনেকৈ জানিম? আমাৰ একেলগে কিমান পুনৰ্জন্ম হৈছে মনত আছেনে?

মোৰ শেষৰ পুনৰ্জন্মবোৰ মনত পেলাব পাৰিমনে?

যদিও কঠিন, হয়, সম্ভৱ। আমাৰ কিমান পুনৰ্জন্ম হৈছে তাৰ সুবিধা থকাটো এটা কঠিন কাম, কিন্তু মাজে মাজে আমি খণ্ডবোৰৰ জৰিয়তে কি হৈছিল সেইটো জানিবলৈ সক্ষম হওঁ।

এই খণ্ডবোৰ সপোন বা দুঃস্বপ্নৰ ৰূপত আহিব পাৰে, আমাৰ বন্ধুসকলৰ দৰেই ইকুইলিব্ৰিয়ে আমাক ক’লে।

ৰিগ্ৰেছন অধিবেশনৰ জৰিয়তে আমাৰ শেষৰ অংশবোৰৰ বিষয়ে অলপ বেছিকৈ জনাটোও সম্ভৱ। কিন্তু বিষয়টো আয়ত্ত কৰা এজন দায়িত্বশীল পেছাদাৰী ব্যক্তিয়ে ফ’ল’ আপ কৰিবলৈ আপোনাৰ লগত থাকিব লাগিব।

যদি এই স্মৃতিবোৰ লুকাই থাকে, তেন্তে ইয়াৰ কাৰণ হ’ল আপুনি এতিয়াও এই প্ৰকাশৰ বাবে সাজু হোৱা নাই। সেইবাবেই ইয়াৰ লগত থাকিব লাগিব যাতে সকলোবোৰ ঠিক হয়।

এইটো জানি যে মাজে মাজে আমাক ভাৰসাম্য বিচাৰিবলৈ আৰু বিকশিত হ’বলৈ কেইবাটাও অংশৰ প্ৰয়োজন হয়, আচলতে আমাৰ কিমানটা পুনৰ্জন্ম আছে?

কিমান আমাৰ পুনৰ্জন্ম আছেনে?

যদি আপুনি ইয়ালৈ আহিছিল সঠিক সংখ্যা এটা জানিবলৈ, তেন্তে আপুনি হয়তো অলপ হতাশ হ'ব পাৰে। আমি এই কথা কওঁ কাৰণ বিশ্বাসৰ পৰা বিশ্বাসলৈ ইয়াৰ ভিন্নতা থাকে। অৱশ্যে ভূত-প্ৰেতবাদৰ জৰিয়তে সেই সংখ্যাটোত উপনীত হ’বলৈ চেষ্টা কৰোঁ আহক।

সেই সময়ৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি এটা গণনা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰোঁ আহকআমাৰ এখন সভ্যভাৱে সংগঠিত সমাজ আছে। ধৰি লওক যে সংগঠন আৰু আত্মবিশ্বাসী আৰু বলপূৰ্বক চিন্তাৰ গঠনেৰে সমৃদ্ধ অতি প্ৰাচীন সভ্যতাবোৰ প্ৰায় ১০ হাজাৰ বছৰৰ আগলৈ যায় ।

ধৌতিকবিদসকলে যি বিশ্বাস কৰে সেই অনুসৰি প্ৰতিটো আত্মাই গড়ে প্ৰতি ১০০ বছৰৰ মূৰে মূৰে পুনৰ্জন্ম লোৱাৰ সুযোগ পায় (কিছুমানে বেছিকৈ পুনৰ্জন্ম লয়, ইয়াৰ মাজতে আন কিছুমানে কম)। গতিকে, ১০ হাজাৰ বছৰৰ ভিতৰত – বা ১০০ শতিকাৰ ভিতৰত – এটা আত্মাই <২>১০০ জীৱন জীয়াই থকাৰ সুযোগ পালে! ভুল কৰিবলৈ, শিকিবলৈ, সহায় কৰিবলৈ আৰু বিকশিত হ’বলৈ যথেষ্ট সময় আছে।

অৱশ্যেই এনে কিছুমান অশৰীৰী আত্মা আছে যিয়ে কিবা কাৰণত ইমান সোনকালে অৱতাৰ বিমানলৈ ঘূৰি আহিব নিবিচাৰে। ভুল শুধৰণি কৰিবলৈ আৰু আনক সহায় কৰিবলৈ কম সময়ত বেছিকৈ পিছলৈ যোৱাটোও পছন্দ কৰা লোকো আছে।

যদি কিছু নিৰ্দেশনাৰ প্ৰয়োজন হয়, তেন্তে আমাৰ এজন বিশেষজ্ঞৰ লগত কথা পাতক। অধিক জানিব বিচাৰেনে? আমাৰ পাঠ্যক্ৰমসমূহক লগ কৰক!

এইটোৰ বাবে আৰু পৰৱৰ্তী জীৱনৰ বাবে ডাঙৰ আলিংগন আৰু বহুত মৰম! 💜<৪>